اولا تبریک که این شماره چاپ شد. خسته نباشید. همین که دانشجویانی هستین که تلاش میکنید و حرفاتونو میزنید، ارزشی والاتر از مابقی دانشجویان دارین.
راستش اونقدر این شمارتون یه جوری بود که ترجیح دادم نخرمش...
ایشالا شماره های بعدی بیشتر بتونه جذبم کنه!!!
فضای این کامنت خیلی مقرورانست. ولی چون من تمام شماره های این نشریه رو میگرفتم به عنوان مخاطب اصلی خودمو میدونم! پس انتقاد میکنم شاهد بهتر شدن روز به روز این نشریه باشیم.
شماره قبل رو که دیدم، جا خوردم. تمام دست اندر کاران خانم بودن. خیلی خوبه. ولی میشد پیش بینی کرد که فضایی در نشریه ایجاد بشه در راستای اثبات وجود خانم ها. که نمیدونم آیا نیاز به اثبات داره یا نه؟!؟!؟!؟!
حقیقتش خیلی اتفاقی همه خانم شدن....ما منتظر حضور آقایون در نشریه هستیم و خیلی خوشحال میشیم که آقایون در جلسات تعیین موضوع نشریه در کنار گروه باشن. تا از قشر آقایون هم نظرات رو داشته باشیم تا در روند کار موفق تر و البته موثر تر باشیم.
مایه خوشحالی ماست که نظرات و نقد های شمارو بشنویم.
چون بنده تقریبا تا حدودی از مسائل و برنامه های مشعل خبر دارم، و همین طور چون خودمو مدیون مشعل می دونم، یک سری از مسائل رو در حد خودم بیان می کنم: تا اونجایی که می دونم، مشعل در پی اثبات وجود زن نبوده و نیست. ببینید! کل مهندسی فرهنگی یعنی بحث درباره فرهنگ عموم جامعه. درسته؟ ولی در دانشگاه کاری که شروع شده، فرهنگ دانشجوییه. یعنی حوزه و گستره فرهنگ، محدودتر انتخاب شد. در نشریه مشعل هم باز این فرهنگ، کوچیک تر شد تا به فرهنگ زن در جامعه امروز رسید. نشریه مشعل در پی اثبات وجود زن نبود، فقط عنوان کرد که زن، ابزار نیست؛ زن، مادر نیست؛ زن، همسر نیست؛ زن، زن است. در این شماره ها سعی شد تا کمی زن از حصار خود و جامعه خارج بشه و در فضایی متفاوت، به تفکر در ماهیت و تمامیت خود بیاندیشه. بر خلاف تصورات، مخاطب این شماره های نشریه فقط زن ها نبودند، بلکه انسان مخاطب قرار گرفته بود. اینکه اسلام هر آنچه می بینیم نیست؛ غرب هر آنچه می گویند نیست. ولی این انتقاد رو من هم به نشریه وارد می دونم، که اگر مخاطب انسانه، پس چرا فقط خانوم ها، جزو دست اندرکاران این نشریات اخیر بودند. خواهش من به عنوان یکی از مخاطبان نشریه، که همیشه خودم رو از اعضای نشریه می دونم، به مدیر مسئول گرامی، اعضای محترم هیئت تحریریه و علی الخصوص مدیر نشریات محترم مهندسی فرهنگی پیشنهاد می شه که هر چه سریعتر فکری به حال این مشکل بکنن به یک مخاطب ساده نشریه مشعل گرامی: بر عظمت نگاهتان، به سادگی سخنانتان، به شهد کلامتان، به قدرت وجودتان، به لطافت صدقتان، درود؛ که نوش بود حرفتان. همواره یاریگر و روشنگر باشید
پیشنهادی دارم. اگه مقدوره، موضوعات شماره بعد نشره رو به نحوی اطلاع رسانی کنید که اگه برای مخاطبین هم مقدور بود در نوشتن مقاله برای این نشریه کمک کنن. اینجوری تعاملات میتونه افزایش پیدا کنه....
اولا تبریک که این شماره چاپ شد. خسته نباشید.
پاسخحذفهمین که دانشجویانی هستین که تلاش میکنید و حرفاتونو میزنید، ارزشی والاتر از مابقی دانشجویان دارین.
راستش اونقدر این شمارتون یه جوری بود که ترجیح دادم نخرمش...
ایشالا شماره های بعدی بیشتر بتونه جذبم کنه!!!
فضای این کامنت خیلی مقرورانست. ولی چون من تمام شماره های این نشریه رو میگرفتم به عنوان مخاطب اصلی خودمو میدونم! پس انتقاد میکنم شاهد بهتر شدن روز به روز این نشریه باشیم.
شماره قبل رو که دیدم، جا خوردم. تمام دست اندر کاران خانم بودن. خیلی خوبه. ولی میشد پیش بینی کرد که فضایی در نشریه ایجاد بشه در راستای اثبات وجود خانم ها.
که نمیدونم آیا نیاز به اثبات داره یا نه؟!؟!؟!؟!
در خصوص مشکلات و نقد های اساسی بعدا مزاحم میشم!
خدمت یک مخاطب ساده نشریه مشعل گرامی:
پاسخحذفسلام
تشکر از نظر شما
حقیقتش خیلی اتفاقی همه خانم شدن....ما منتظر حضور آقایون در نشریه هستیم و خیلی خوشحال میشیم که آقایون در جلسات تعیین موضوع نشریه در کنار گروه باشن.
تا از قشر آقایون هم نظرات رو داشته باشیم تا در روند کار موفق تر و البته موثر تر باشیم.
مایه خوشحالی ماست که نظرات و نقد های شمارو بشنویم.
با تشکر از حضور شما
وجودتان روشنگر
در پناه حق
سلام
پاسخحذفاومدم فقط تبریک بگم
بر میگردم
چون بنده تقریبا تا حدودی از مسائل و برنامه های مشعل خبر دارم، و همین طور چون خودمو مدیون مشعل می دونم، یک سری از مسائل رو در حد خودم بیان می کنم:
پاسخحذفتا اونجایی که می دونم، مشعل در پی اثبات وجود زن نبوده و نیست. ببینید! کل مهندسی فرهنگی یعنی بحث درباره فرهنگ عموم جامعه. درسته؟ ولی در دانشگاه کاری که شروع شده، فرهنگ دانشجوییه. یعنی حوزه و گستره فرهنگ، محدودتر انتخاب شد. در نشریه مشعل هم باز این فرهنگ، کوچیک تر شد تا به فرهنگ زن در جامعه امروز رسید. نشریه مشعل در پی اثبات وجود زن نبود، فقط عنوان کرد که زن، ابزار نیست؛ زن، مادر نیست؛ زن، همسر نیست؛ زن، زن است. در این شماره ها سعی شد تا کمی زن از حصار خود و جامعه خارج بشه و در فضایی متفاوت، به تفکر در ماهیت و تمامیت خود بیاندیشه. بر خلاف تصورات، مخاطب این شماره های نشریه فقط زن ها نبودند، بلکه انسان مخاطب قرار گرفته بود. اینکه اسلام هر آنچه می بینیم نیست؛ غرب هر آنچه می گویند نیست.
ولی این انتقاد رو من هم به نشریه وارد می دونم، که اگر مخاطب انسانه، پس چرا فقط خانوم ها، جزو دست اندرکاران این نشریات اخیر بودند. خواهش من به عنوان یکی از مخاطبان نشریه، که همیشه خودم رو از اعضای نشریه می دونم، به مدیر مسئول گرامی، اعضای محترم هیئت تحریریه و علی الخصوص مدیر نشریات محترم مهندسی فرهنگی پیشنهاد می شه که هر چه سریعتر فکری به حال این مشکل بکنن
به یک مخاطب ساده نشریه مشعل گرامی:
بر عظمت نگاهتان، به سادگی سخنانتان، به شهد کلامتان، به قدرت وجودتان، به لطافت صدقتان، درود؛ که نوش بود حرفتان.
همواره یاریگر و روشنگر باشید
خدمت سین جیم گرامی:
پاسخحذفسلام
ممنون از نظرتون
ان شا الله سعی در حل این مسئله خواهیم نمود.
وجودتان روشنگر
موفق باشید
در پناه حق
پیشنهادی دارم. اگه مقدوره، موضوعات شماره بعد نشره رو به نحوی اطلاع رسانی کنید که اگه برای مخاطبین هم مقدور بود در نوشتن مقاله برای این نشریه کمک کنن. اینجوری تعاملات میتونه افزایش پیدا کنه....
پاسخحذفجنبش فمینیسم!!!!!!!!!!!!!
پاسخحذف